Właściwości Enkolitu sprawiły, że ta masa szpachlowo-klejąca na bazie bitumicznej stała się dla wielu dekarzy niezbędnym materiałem do klejenia i uszczelniania obróbek dekarskich i elementów metalowych. Przypominamy kilka uwag dotyczących jej właściwości i prawidłowego zastosowania.
Enkolit – klej na zimno do wszystkich rodzajów blach
Właściwości
Doświadczenie pokazuje, że nawet najsilniejsze wiatry nie odrywały blach przyklejonych Enkolitem firmy Enke-Werk zgodnie z wytycznymi wykonania spoiny. Klej ten tłumi też odgłosy spowodowane deszczem lub gradem oraz jako całopowierzchniowa spoina zapewnia doskonałą ochronę przeciwkorozyjną dolnych powierzchni przyklejonych blach. Jest również odporny na działanie spalin przemysłowych, alg, słonej i opadowej wody oraz charakteryzuje się właściwościami grzybobójczymi i antykorzeniowymi.
Szczególne przypadki
W przypadku klejenia blachy do blachy należy zastosować dodatkowe mocowanie mechaniczne a Enkolit musi być nałożony na całej klejonej powierzchni przy czym jego zużycie nie może przekroczyć 1,5 kg/m2. Mocowanie mechaniczne niezbędne jest także w przypadku pochyłych lub pionowych powierzchni. Zabezpiecza ono blachę przed ześlizgiwaniem się świeżo po przyklejeniu, gdy Enkolit zawiera jeszcze rozpuszczalnik. W obszarach, w których występuje zmienne oddziaływanie słońca i cienia, niezbędne jest dodatkowe jednostronne mocowanie mechaniczne. Nie należy dopuszczać do kontaktu z olejami, smarami oraz rozpuszczalnikami organicznymi. Masy uszczelniające – np. silikonowe, butylowe, tiokolowe, akrylowe lub poliuretanowe – nie tolerują się wzajemnie z Enkolitem. Nieodpowiednie są też wszystkie podłoża o luźnej strukturze oraz niewielkiej wytrzymałości własnej (np. wełna mineralna). Z uwagi na zapach Enkolitu nie powinno się stosować wewnątrz budynków a okna muszą być hermetycznie uszczelnione, aby uniknąć wnikania zapachu.
Prawidłowy sposób nakładaniu Enkolitu gwarantuje uzyskanie spoiny
Niedozwolone podłoża
Należy pamiętać, że do klejenia obróbek blacharskich Enkolitem całkowicie nie nadaje się podłoże bitumiczne, ponieważ papa zostanie rozpuszczona przez rozpuszczalniki, w wyniku czego masa bitumiczna może spłynąć np. po elewacji. Niedozwolone jest także podłoże z folii tworzywowych (również płynnych), ponieważ klej zawiera rozpuszczalniki, które mogą ją uszkodzić. Także materiały termoizolacyjne, jak np. polistyren, nie są wskazane. Przed przyklejeniem obróbek blacharskich na otynkowane systemy termoizolacyjne stosuje się jako barierę warstwę chroniącą podłoże przed działaniem rozpuszczalników oraz poprawiającą przyczepność kleju – dwuskładnikowy preparaty podkładowy Enke Betoncoat Grundierung 2K.
Blacha kompensacyjna na powierzchniach poziomych
Sposób nakładania
Zużycie Enkolitu to od 2 do 3 kg/m2 i nie powinno przekroczyć 5 kg/m2. Podłoże ma być suche, stabilne, mocne i czyste oraz w miarę równe. Enkolit nakładamy na całej powierzchni za pomocą szpachli zębatej. Nałożenie w jednym kierunku pozwala podczas układania i dociśnięcia obróbek blacharskich do podłoża na bezproblemowe wyciśnięcie ze spoiny pęcherzy powietrza, przez co uzyskuje się spoinę na całej klejonej powierzchni.
Blacha kompensacyjna
Przy obróbkach blacharskich na murach, attykach lub parapetach zewnętrznych, składających się z większej ilości elementów, pod szczelinę między blachami należy wkleić blachę kompensacyjną (min. 10 cm szer.). Profile metalowe o długości ponad 6 m również wymagają wykonania dylatacji w celu skompensowania rozszerzalności termicznej i uniknięcia nieszczelności. Odstęp dylatacyjny blach nawierzchniowych w momencie montażu należy dostosować do temperatury otoczenia i współczynnika rozszerzalności termicznej metalu. Dzięki temu zapobiega się wypaczaniu obróbek blacharskich.
Źródło: Dachy, nr (235)
